Vandaag was een bijzondere dag.
Ik mocht met een filmploeg op stap. Ieder jaar nomineert Cambridge Weight Plan 4 afslank toppers in in oa de categorie afslanker CB500 van het jaar. Vandaag staat “mijn” Merel in de spotlight. En terecht, want het verhaal van Merel is heel bijzonder.
Mensen om me heen weten niet wat ze zien!
December 2014… Het was zover, het is weer kerst! Iedereen kleedt zich leuk aan en ziet er op z’n best uit! En ik dan? En ik? Welk jurkje of rokje zal ik dit jaar aan doen, een poging doen er toch wat slanker uit te zien dan ik ben… Overal zag je m’n buik in, ieder kledingstuk dat me voorheen goed stond dat is te krap… Ik heb gelukkig wat kunnen vinden. Wijd en fladderig, zo valt m’n buik immers het minst op! Een vestje erover om die flubber armen te bedekken en we kunnen! Kerst overleefd en weer flink gegeten… Tijd voor oud en nieuw! Wat zullen we eens aantrekken naar het feest? Oja… ik ben overal te dik voor. Toch maar een fladderig jurkje en een colbertje erover wat echt niet meer dicht kan. Vorig jaar paste ik dat colbertje nog. Dit was de druppel. Er moest actie ondernomen worden, en gauw ook!
Via via kwam ik aan Cambridge Weight Plan.
Nadat ik m’n eerste gesprek met m’n consulente had gehad, was ik ervan overtuigd. Zij kan mij helpen weer een stuk lekkerder in m’n vel te zitten en daarbij weer een stuk gelukkiger te worden! Op de weegschaal. Het moment der waarheid! 90 kilo rond… He bah… Dat was schrikken, maar nu ging ik er wat aan doen. We kozen samen voor het 500 programma. Duidelijk en geen speling voor gesjoemel. Daar had ik wel oren naar! Ik ging de deur uit met m’n producten voor de eerste week! De eerste week ging prima, 3 dagen wat ‘hongerig’ maar hier had ik verder niet echt veel last van. Na 4 dagen was m’n eerste weegmoment! SPANNEND! En ja hoor! De resultaten mochten er direct zijn! Ik wist het nu zeker, dit ga ik doorzetten!
Mijn collega’s zijn ook super positief!
Tijdens m’n werk in de keuken van Jamie Oliver’s Fifteen, waar ik m’n opleiding tot kok doe, moet ik natuurlijk veel proeven. Hoe ging ik dat nu ooit doen met m’n dieet? Het is me gelukt. Proeven of iets genoeg op smaak was, of gaar was liet ik meestal aan de chef’s over, echter na 3 a 4 weken vonden ze dat wel weer mooi geweest en moest ik eraan geloven. M’n eerste hapje “onverantwoord” eten tijdens m’n dieet. Ik nam een hap, proefde en spuugde het gewoon weer uit, de mond flink spoelen en daarna flink wat water drinken. Het viel me alles me. Ik hield me netjes aan de regels en kon toch m’n werk als kok ter uitvoering brengen. Sinds ik bezig ben met Cambridge in combinatie met m’n werk als kok ben ik toch anders naar eten gaan kijken. Mijn collega’s zijn ook super positief!
Ik haal een kick uit de weegmomenten.
De reden dat ik een opleiding volg bij Jamie Oliver’s Fifteen is omdat ik gediagnosticeerd ben met ADHD. Ik kan me slecht concentreren, m’n motivatie is vaak vluchtig, ik ben druk, ik kan moeilijk stilzitten, ik ben snel afgeleid, ik val mensen onbewust in de rede, ik kan mezelf moeilijk onder controle houden, zie geen gevaar, ik reageer anders op straffen en belonen, kan moeilijk instructies volgens en onthouden, ik ratel, ik ben zeer ongeorganiseerd en hol van de ene opdracht naar de andere zonder dat ik die eerste goed heb afgerond/afgemaakt . Het gemakkelijke van Cambridge 500 vond ik dat er een vaste structuur in zit. Ideaal! ADHD-ers staan bekend om het feit dat ze direct resultaten willen hebben, direct een beloning enz. Ideaal zoals dit dieet hierop aansluit! Yay! De hoge cijfers bleven zich maar aandienen! En dit spoort natuurlijk aan om door te zetten! Ik haal een kick uit de weegmomenten.
Mensen om me heen weten niet wat ze zien!
Toen ik begon met Cambridge was ik lui, nergens zin in, lamlendig… Ik dacht dat ik m’n overdaad aan energie kwijt was geraakt doordat ik volwassen werd, want he dit hoort erbij. Het saaie volwassen leven gaat beginnen. Ik sta op, maak m’n ontbijt, ga naar m’n werk, kom terug uit m’n werk, snelle douche, avondeten en dan…. een beetje voor de tv hangen, want zin om wat te doen had ik echt niet meer. Maaaar niets is minder waar. Ik ben nu zeker 15 kilo kwijt en ik voel me super! Ik ben actiever, fitter, (ik ren zelfs weer voor m’n lol, korte stukjes) Ik heb weer de zin om dingen te doen en de energie er ook voor! Ik ben niet meer moe als ik na 3 trappen eindelijk boven ben. Nee hoor, ik ren de trappen lachend op en neer! Heerlijk!
Mensen om me heen weten niet wat ze zien! Wat zijn ze blij voor me en trots op me! Heerlijk!
Ik ben een heel eind gekomen, maar ik ben er nog niet. Nu is stabiel blijven belangrijk. Met de hulp en steun en aanmoedigingen van Fonny moet dit me zeker lukken!
